Jedną z oznak zdrowia i młodości skóry twarzy jest brak zmarszczek. Zmarszczki mimiczne i po części statyczne mogą być niwelowane na różne sposoby, jednak złotym standardem ich usuwania okolicy czoła, pomiędzy brwiami i w okolicach bocznych oczu jest toksyna botulinowa.
Co to są zmarszczki mimiczne?
Jak sama nazwa wskazuje, zmarszczki mimiczne powstają wskutek pracy mięśni, które odpowiadają za mimikę twarzy. Uśmiech, marszczenie czoła czy różne inne wyrazy emocji z czasem zostawiają po sobie ślady.
Proces starzenia się stopniowo pozbawia jej zdolności odbudowy i wiązania wody. Ponadto w tkankach zmniejsza się ilość kolagenu, elastyny czy kwasu hialuronowego — substancji, które odpowiadają za młody i zdrowy wygląd skóry.
W efekcie staje się ona sucha i mniej elastyczna, co zwiększa szansę na to, że zmarszczki mimiczne zostaną na twarzy na stałe.
Mimo że proces ten jest naturalny, możemy go przyspieszyć naszym stylem życia. Nadmierna opalenizna, papierosy czy alkohol znacznie pogarszają stan skóry. Tak samo jak codzienna pielęgnacja i zdrowa dieta utrzymują ją w dobrej kondycji.
Kiedy pojawiają się pierwsze zmarszczki mimiczne?
Wbrew pozorom bardzo wcześnie, bo już między 20. a 30 rokiem życia. Zwykle są to zmarszczki mimiczne pod oczami i wokół nich (tzw. kurze łapki). Często pojawiają się także między brwiami (tzw. lwia zmarszczka) i na czole. Ostatnim popularnym typem są zmarszczki mimiczne wokół ust (tzw. zmarszczki palacza).
Zastanawiasz się, jak zlikwidować zmarszczki mimiczne na czole, wokół oczu czy ust?
Oczywiście pielęgnacja i odpowiednie kosmetyki pomagają zapobiec ich powstawaniu, ale gdy zmarszczki już się utrwalą, bardzo trudno je ukryć. Dlatego warto postawić na dodatkową profilaktykę, czyli odpowiednie zabiegi.
Zabiegi na zmarszczki mimiczne — toksyna botulinowa
Toksyna botulinowa, jest substancją hamującą przewodnictwo nerwowo mięśniowe, a co za tym idzie wywołuje niezdolność mięśni do kurczenia się. Jakie to ma przełożenie na zmarszczki na twarzy i dlaczego powstają zmarszczki mimiczne twarzy?
Pod skórą znajduje się duża ilość mięśni, z których część przyczepiona jest końcami tylko do skóry, inne zaś przyłączają się do skóry i do kości twarzoczaszki. Dzięki tym mięśniom na twarzy widać nasze emocje, takie jak radość, złość, gniew czy zdziwienie. Osłabienie lub porażenie tych mięśni powoduje zmniejszenie lub czasowe ustąpienie ich działania, co wpływa na usunięcie zmarszczek mimicznych.
Terapię toksyną botulinową najlepiej jest rozpocząć w okolicach 25-30 roku życia w celu dodatkowej profilaktyki przeciwko powstawaniu zmarszczek statycznych.
Czy toksyną botulinową przeprowadza się wypełnianie zmarszczek mimicznych?
W potocznym języku bardzo często słyszy się błędne stwierdzenie na temat toksyny botulinowej, którą wypełnia się usta czy policzki. Toksyna botulinowa nie jest produktem wypełniającym. Do wypełnienia tkanek stosuje się kwas hialuronowy, kwas polimlekowy, hydroksyapatyt wapnia czy tłuszcz.
Opis zabiegu
Toksynę botulinową podaje się strzykawką z cienką igiełką w mięsień lub okolicę mięśnia twarzy. Głównymi miejscami podania są mięśnie górnej część twarzy.
Zazwyczaj wykonuje się od 3 do 14 wkłuć zależnie od potrzeb.
Czy zabieg jest bolesny?
Preparat jest podawany bardzo małą igłą, dlatego pacjenci odczuwają niewielką bolesność w trakcie zabiegu. Jednak dany obszar można znieczulić preparatem miejscowym, bądź schładzać skórę bezpośrednio przed podaniem preparatu.
Kiedy powstaje i jak długo utrzymuje się efekt?
Pierwsze efekty po wstrzyknięciu preparatu widoczne są w ciągu 3 dni, ale optymalny rezultat zabiegu pojawia się po tygodniu.
Długość utrzymywania się efektów jest zmienna i zazwyczaj trwa od 3 do 4 miesięcy.
Schemat terapii
Zabieg powinno się powtarzać co 4-6 miesięcy.
Zalecenia pozabiegowe
Po zabiegu należy unikać wysiłku przez 24 h. Pacjent nie powinien też pochylać głowy przez 4 h od zabiegu. Masażu w miejscach wkłucia również jest niewskazany.
Przeciwwskazania
- Choroby przebiegające z zaburzeniem przewodnictwa nerwowo mięśniowego, takie jak miastenia gravis czy zespół Lamberta-Eatona;
- Choroby nowotworowe;
- Ciężkie choroby autoimmunologiczne;
- Ciąża i okres karmienia piersią;
- Infekcja skóry w miejscu podawania preparatu;
- Stosowanie leków: streptomycyna, gentamycyna, amikacyna bądź inne aminoglikozydy, chlorochina, hydroksychlorochina, D-penicylamina, tubokuraryna, pankuronium, galamina, sukcynylocholina, linkomycyna, tetrakaina, polimyksyna.
Działania niepożądane:
- Siniaki,
- Ból w miejscu podania,
- Nadmierne zwiotczenie mięśni: opadanie powieki, opadanie brwi,
- Przejściowy ból głowy.