Nadpotliwość występuje wówczas, gdy osoba poci się bardziej niż jest to konieczne. Normalnie pot chłodzi ciało i zapobiega jego przegrzaniu. Zaś u ludzi cierpiących na nadmierne pocenie występuje nawet wtedy, gdy nie ma ku temu widocznych podstaw.
Wiele osób z nadpotliwością poci się w obrębie jednego lub kilku obszarów ciała. Najczęściej są to dłonie, stopy, pachy lub głowa. Obszary te mogą wręcz kapać potem, podczas gdy reszta ciała pozostaje sucha.
Nadmierna potliwość nieraz utrudnia wykonywanie codziennych czynności. Ręce mogą być tak spocone, że trudno jest obrócić klamkę lub skorzystać z komputera. Zaś pot z pach często przesiąka przez ubranie, powodując wyraźne ślady i wywołując uczucie dyskomfortu.
Szacuje się, że nadpotliwość dotyka 3% populacji. Najczęściej stosowany system klasyfikacji dzieli ją na pierwotną i wtórną.
Pierwotna nadpotliwość definiowana jest jako nadmierne pocenie się zlokalizowane w ograniczonych obszarach. Dotyka zazwyczaj takich części ciała jak dłonie, podeszwy stóp lub pachy. Pierwotna nadmierna potliwość nie jest związana z chorobami ogólnymi i dotyka w takim samym stopniu zarówno mężczyzn, jak i kobiety.
Prawdopodobieństwo występowania rodzinnego nadpotliwości pierwotnej wynosi 60-80%.
Jedną z najlepszych i najskuteczniejszych metod leczenia nadpotliwości jest ostrzykiwanie newralgicznych obszarów toksyną botulinową.
Pod pachą człowieka znajdują się gruczoły apokrynowe, które odpowiadają za produkcję potu. Wytwarzają go w odpowiedzi na bodźce emocjonalne lub hormonalne.
Jako że pot to nie tylko woda, elektrolity czy kwas mlekowy, ale również węglowodany, białka i substancje tłuszczowe, często brzydko pachnie. Ten fakt wespół ze wspomnianymi już nieestetycznymi plamami na ubraniach sprawia, że nadpotliwość pach wpływa bardzo negatywnie na relacje społeczne.
Problem zazwyczaj ma podłoże genetyczne, ale w niektórych wypadkach ściśle wiąże się z chorobami, np.:
W wielu przypadkach nadmierny stres oraz ciągłe napięcie nerwowe również znacznie przyczynia się do pojawienia tej dolegliwości.
Jednak czasem problem jest na tyle duży, że tego typu metody nie skutkują. Wtedy najlepiej sprawdzi się zabieg z toksyną botulinową, który nie tylko jest skuteczny, ale jednocześnie zapewnia dużo większą wygodę oraz komfort.
W nadpotliwości dłoni i stóp źródła problemu są bardzo podobne, co w przypadku pach. Jednak stopy wyróżniają się z całej trójki tym, że przez większość dnia są ukryte w skarpetkach i/lub butach. To prowokuje jeszcze większą produkcję potu, która i tak potrafi być bardzo wysoka (w stopach znajduje się dużo więcej gruczołów potowych). Mimo wszystko efekt jest ten sam — dyskomfort i nieprzyjemny zapach.
Jeśli chodzi o dłonie, problemem nieraz stają się też codziennych aktywności. U niektórych ludzi nadpotliwość jest tak silna, że mają kłopot z utrzymaniem przedmiotów.
Jeśli nadprodukcja potu ma podłoże genetyczne lub chcemy jej tymczasowo zaradzić, wciąż najlepszym rozwiązaniem będzie toksyna botulinowa.
Przed zabiegiem pacjent otrzymuje znieczulenie miejscowe (najczęściej w formie specjalnego kremu). Następnie lekarz przechodzi do wykonania wstrzyknięć śródskórnych na powierzchni dłoni (lub pach/stóp) za pomocą cienkiej igły.
Podaje przez nią toksynę botulinową. Blokuje ona zakończenia nerwowe, które prowokują gruczoły potowe do wydzielania potu. W efekcie problem znika.
Zabieg trwa maksymalnie kilkanaście minut i nie wymaga okresu rekonwalescencji.
Zastosowanie toksyny botulinowej na nadpotliwość dłoni, stóp i pach przynosi odczuwalne rezultaty już po kilku dniach. Skuteczność tego zabiegu jest niemal stuprocentowa, co pozwala pacjentom cieszyć się znacznym komfortem. Dzięki niemu osoby borykające się z problemem nadmiernego pocenia mogą odczuć znaczną poprawę jakości życia.
Efekty zabiegu utrzymują się przez okres od czterech do ośmiu miesięcy, w zależności od indywidualnych predyspozycji pacjenta. Po tym czasie zabieg można powtórzyć, aby podtrzymać osiągnięte rezultaty. Toksyna botulinowa działa poprzez blokowanie sygnałów nerwowych odpowiedzialnych za produkcję potu, co skutecznie redukuje jego wydzielanie.
Po zabiegu z użyciem toksyny botulinowej na nadpotliwość pach, kluczowe jest odpowiednie pielęgnowanie skóry. Należy unikać podrażnień, stosując delikatne kosmetyki, które nie zawierają drażniących substancji chemicznych.
Zabieg z użyciem toksyny botulinowej na nadpotliwość pach znacząco poprawia jakość życia, eliminując problem nadmiernej potliwości i zwiększając pewność siebie w codziennych sytuacjach. Dzięki temu pacjenci mogą cieszyć się większym komfortem, co przekłada się na ich ogólne samopoczucie. Ułatwia to również nawiązywanie relacji międzyludzkich oraz uczestnictwo w różnorodnych aktywnościach, które wcześniej mogły być źródłem stresu i dyskomfortu.
Redukcja nadmiernej potliwości pozwala budować pozytywny wizerunek, co jest istotne zarówno w życiu zawodowym, jak i prywatnym. Osoby poddające się zabiegowi zyskują większą pewność siebie, co może przełożyć się na lepsze wyniki w pracy oraz bardziej satysfakcjonujące relacje osobiste.
Leczenie nadpotliwości dłoni za pomocą toksyny botulinowej jest niezwykle skuteczne, przynosząc ulgę osobom zmagającym się z tym problemem. Toksyna botulinowa działa poprzez blokowanie sygnałów nerwowych odpowiedzialnych za wydzielanie potu, co prowadzi do znacznego zmniejszenia jego produkcji. Zabieg jest stosunkowo prosty i bezpieczny, a efekty utrzymują się przez kilka miesięcy, co pozwala na długotrwałe złagodzenie objawów.
Na zabieg powinny zgłosić się osoby, które doświadczają znacznego dyskomfortu związanego z nadmiernym poceniem się dłoni. Nadpotliwość dłoni może wpływać na jakość życia, utrudniając wykonywanie prostych czynności, takich jak pisanie, trzymanie przedmiotów czy nawiązywanie kontaktów towarzyskich. Dla wielu osób problem ten jest źródłem stresu i wstydu, dlatego warto rozważyć leczenie toksyną botulinową jako metodę poprawy komfortu życia.
Podczas konsultacji przed leczeniem nadmiernej potliwości przeprowadzana jest szczegółowa diagnoza oraz ocena stanu zdrowia pacjenta, aby wykluczyć ewentualne przeciwwskazania do zabiegu. Lekarz dokładnie analizuje historię medyczną pacjenta, zadaje pytania dotyczące objawów oraz przeprowadza badania. Następnie omawia dostępne metody leczenia, dostosowując je do indywidualnych potrzeb pacjenta, co pozwala na wybór odpowiedniej terapii.
Specjalista Dermatolog
Lekarz medycyny estetycznej