Nadpotliwość występuje wówczas, gdy osoba poci się bardziej niż jest to konieczne. Normalnie pot chłodzi ciało i zapobiega jego przegrzaniu. Zaś u ludzi cierpiących na nadmierne pocenie występuje nawet wtedy, gdy nie ma ku temu widocznych podstaw.
Wiele osób z nadpotliwością poci się w obrębie jednego lub kilku obszarów ciała. Najczęściej są to dłonie, stopy, pachy lub głowa. Obszary te mogą wręcz kapać potem, podczas gdy reszta ciała pozostaje sucha.
Nadmierna potliwość nieraz utrudnia wykonywanie codziennych czynności. Ręce mogą być tak spocone, że trudno jest obrócić klamkę lub skorzystać z komputera. Zaś pot z pach często przesiąka przez ubranie, powodując wyraźne ślady i wywołując uczucie dyskomfortu.
Szacuje się, że nadpotliwość dotyka 3% populacji. Najczęściej stosowany system klasyfikacji dzieli ją na pierwotną i wtórną.
Pierwotna nadpotliwość definiowana jest jako nadmierne pocenie się zlokalizowane w ograniczonych obszarach. Dotyka zazwyczaj takich części ciała jak dłonie, podeszwy stóp lub pachy. Pierwotna nadmierna potliwość nie jest związana z chorobami ogólnymi i dotyka w takim samym stopniu zarówno mężczyzn, jak i kobiety.
Prawdopodobieństwo występowania rodzinnego nadpotliwości pierwotnej wynosi 60-80%.
Jedną z najlepszych i najskuteczniejszych metod leczenia nadpotliwości jest ostrzykiwanie newralgicznych obszarów toksyną botulinową.
Pod pachą człowieka znajdują się gruczoły apokrynowe, które odpowiadają za produkcję potu. Wytwarzają go w odpowiedzi na bodźce emocjonalne lub hormonalne.
Jako że pot to nie tylko woda, elektrolity czy kwas mlekowy, ale również węglowodany, białka i substancje tłuszczowe, często brzydko pachnie. Ten fakt wespół ze wspomnianymi już nieestetycznymi plamami na ubraniach sprawia, że nadpotliwość pach wpływa bardzo negatywnie na relacje społeczne.
Problem zazwyczaj ma podłoże genetyczne, ale w niektórych wypadkach ściśle wiąże się z chorobami, np.:
W wielu przypadkach nadmierny stres oraz ciągłe napięcie nerwowe również znacznie przyczynia się do pojawienia tej dolegliwości.
Jednak czasem problem jest na tyle duży, że tego typu metody nie skutkują. Wtedy najlepiej sprawdzi się zabieg z toksyną botulinową, który nie tylko jest skuteczny, ale jednocześnie zapewnia dużo większą wygodę oraz komfort.
W nadpotliwości dłoni i stóp źródła problemu są bardzo podobne, co w przypadku pach. Jednak stopy wyróżniają się z całej trójki tym, że przez większość dnia są ukryte w skarpetkach i/lub butach. To prowokuje jeszcze większą produkcję potu, która i tak potrafi być bardzo wysoka (w stopach znajduje się dużo więcej gruczołów potowych). Mimo wszystko efekt jest ten sam — dyskomfort i nieprzyjemny zapach.
Jeśli chodzi o dłonie, problemem nieraz stają się też codziennych aktywności. U niektórych ludzi nadpotliwość jest tak silna, że mają kłopot z utrzymaniem przedmiotów.
Jeśli nadprodukcja potu ma podłoże genetyczne lub chcemy jej tymczasowo zaradzić, wciąż najlepszym rozwiązaniem będzie toksyna botulinowa.
Przed zabiegiem pacjent otrzymuje znieczulenie miejscowe (najczęściej w formie specjalnego kremu). Następnie lekarz przechodzi do wykonania wstrzyknięć śródskórnych na powierzchni dłoni (lub pach/stóp) za pomocą cienkiej igły.
Podaje przez nią toksynę botulinową. Blokuje ona zakończenia nerwowe, które prowokują gruczoły potowe do wydzielania potu. W efekcie problem znika.
Zabieg trwa maksymalnie kilkanaście minut i nie wymaga okresu rekonwalescencji.
Leczenie nadpotliwości dłoni, stóp lub pach toksyną botulinową przynosi efekty po 2-3 dniach od zabiegu. Daje on niemal 100% skuteczność, dzięki czemu pacjent zapomni o dolegliwości na okres od 4 do 12 miesięcy.
Specjalista Dermatolog
Lekarz medycyny estetycznej
