Kwas hialuronowy to polisacharyd, który występuje naturalnie w ciele człowieka oraz we wszystkich innych organizmach żywych. Wedle badań znajduje się w wielu narządach (m.in. w chrząstkach, mazi stawowej, oku czy nerkach), ale jego największe stężenie występuje w skórze pod postacią hialuronianu sodu.
To właśnie kwas hialuronowy odpowiada za napięcie, sprężystość i nawodnienie skóry. W młodości każdy z nas ma go pod dostatkiem, ale wraz z wiekiem jego ilość maleje, przez co pojawiają się pierwsze oznaki starzenia. Bez kwasu hialuronowego skóra traci zdolność wiązania wody, co prowadzi do zmarszczek, suchej cery i wydłuża czas regeneracji.
Na szczęście kwas hialuronowy możemy dostarczyć z zewnątrz i tym samym poprawić wygląd i kondycję skóry.
Występuje on w trzech postaciach: usieciowionej, częściowo usieciowionej oraz nieusieciowionej. Różnią się między sobą zdolnością wiązania wody i gęstością, dlatego każdy stosujemy w inny sposób. Np. postać nieusieciowiona występuje w różnej maści kremach nawilżających, zaś modelowanie twarzy kwasem hialuronowym przeprowadzamy za pomocą postaci usieciowionej.
Przed zabiegiem następuje konsultacja i wywiad z lekarzem, podczas których ustalamy oczekiwania pacjenta oraz sprawdzamy, czy nie ma żadnych przeciwwskazań. Ponadto informujemy o przebiegu kuracji oraz spodziewanych efektach i potencjalnych skutkach ubocznych.
Zanim wstrzykniemy kwas hialuronowy na twarz, na życzenie pacjenta stosujemy znieczulenie miejscowe w postaci specjalnego kremu. Dopiero gdy zacznie działać, przechodzimy do zabiegu.
Wypełnianie kwasem hialuronowym polega na podaniu gęstych postaci tej substancji za pomocą igły bądź kaniuli bezpośrednio na kość bądź w tkankę podskórną w celu jej odbudowy, ewentualnie uzyskania korygującej objętości. Techniki podawania są zależnie od okolicy, którą chcemy poprawić.
Dzięki kwasowi hialuronowemu poprawimy wygląd na kilka sposobów. Oto one:
Zabieg wykonujemy bez znieczulenia, ewentualnie w znieczuleniu miejscowym kremem lub maścią. Pacjent odczuwa moment wkłucia igły. ponieważ jednak igła jest bardzo cienka, dlatego większość pacjentów nie wymaga znieczulenia.
Efekty wypełniania kwasem hialuronowym widoczne są bezpośrednio po zabiegu. Utrzymywanie się rezultatów zależy w dużym stopniu od rodzaju podanego preparatu i wynosi zwykle 9-16 miesięcy. Po tym okresie preparat ulega rozkładowi do nieaktywnych produktów.
Nie zaleca się picia alkoholu przez 24h po zabiegu. Po zabiegu należy wypić 2 litry wody w celu zwiększenia jej wiązania przez kwas hialuronowy.
Z wiekiem dochodzi do zwiększenia wiotkości skóry. Zanikają również poduszeczki tłuszczowe centralnej części twarzy, a kości żuchwy, szczęki i oczodołów ulegają wchłonięciu. Powoduje to, że cały „szkielet” (tłuszcz i kości) podtrzymujący skórę zapada się i powstaje wówczas względny nadmiar skóry. Jednocześnie poduszeczki tłuszczowe bocznych części twarzy ulegają przerostowi. Wszystkie te zmiany powodują spłaszczenie twarzy, obniżenie się policzków i uwydatnienie przepuklin tłuszczowych powiek, a także pojawienie się nadmiaru skóry w dolnej i centralnej części twarzy co nasila fałdy nosowo-wargowe i fałdy marionetki. Bródka ulega cofnięciu, a linia żuchwy nie jest już linią tylko widoczny jest na niej nadmiar skóry, tworzący tzw. „chomiki”. Wszystko to sprawia, że patrząc na twarz z przodu nie ma ona już owalnego wyglądu typowego dla ludzi młodych, lecz jej dolna część przybiera formę kwadratu.
Oczywiście modelowanie twarzy polega również na poprawie zmian wrodzonych, takich jak cofnięta bródka, garbaty lub płaski nos, wysunięta żuchwa, cofnięta centralna część twarzy, zapadnięte skronie, niewielkiej objętości policzki. Metodami tymi możemy również korygować różnego rodzaju stany po urazach twarzoczaszki (np. po urazach komunikacyjnych czy pogryzieniach). Kwas hialuronowy jest substancją występująca w wielu tkankach, w tym również w skórze. Jest to substancja wiążąca wodę przez co powoduje zwiększenie nawodnienia tkanek i co za tym idzie zwiększenie ich jędrności i objętości. Kwas hialuronowy stosowany w medycynie uzyskiwany jest poprzez biosyntezę i podawany jest w formie żelu. Różne preparaty mogą różnić się między sobą gęstością dzięki różnicy w usieciowaniu kwasu hialuronowego. W ten sposób uzyskujemy preparaty kwasu hialuronowego o małej gęstości, które podawane są powierzchownie lub gęste preparaty podawane w tkankę podskórną.
Cienie pod oczami nadają twarzy wygląd zmęczonej i niewyspanej. Jest to złożony problem, który może być spowodowany różnymi, mogącymi nakładać się na siebie, czynnikami. Jednym z nich jest prześwitywanie naczyń krwionośnych przez cienką skórę powiek, co nadaje okolicy przynosowej powiek niebiesko-sinawy kolor, mogący ciągnąć się do połowy dolnej powieki. Z kolei w bocznej części powiek dolnych może występować żyła okołooczna dosyć dużego kalibru, która również nadaje skórze taki odcień.
Innym powodem powstania cieni pod oczami jest brązowy barwnik (melanina), który rozciąga się od wewnętrznych części powiek zazwyczaj wzdłuż doliny łez i pod powieką, nadając skórze brązowe przebarwienie. Często jest on spowodowany zlewającymi się piegami bądź przebarwieniami posłonecznymi (np. melasma). Jeszcze innym powodem występowania cieni pod oczami jest mniejsza ilość tkanki tłuszczowej w okolicy powiek. Powoduje to zapadnięcie się powieki w stosunku do policzka i optyczne pojawienie się cienia. Przypadłość ta często współwystępuje z prześwitywaniem naczyń. Kolejnym problemem występującym głównie u ludzi starszych lub osób szczupłych jest zanik środkowej poduszeczki tłuszczowej policzka. Powoduje to opadnięcie policzka, powstanie doliny łez i zagłębienia powiekowo-policzkowego, a także uwydatnienie się tłuszczu oczodołowego.
Jak widać, powstanie cieni pod oczami może być złożonym procesem i zawsze trzeba dobierać terapię indywidualnie. Bardzo dobrą i skuteczną metodą jest wypełnianie doliny łez i zagłębienia powiekowo-policzkowego kwasem hialuronowym. Dzięki temu wypełnieniu dodatkowo zmniejsza się prześwitywanie naczyń przez skórę. W okolicę powiek zazwyczaj podajemy preparaty o małej gęstości w celu zmniejszenia ryzyka powstania grudek i prześwitywania preparatu.
Wraz ze starzeniem się zmniejsza się ilość kwasu hialuronowego co powoduje zwiotczenie skóry i pojawianie się zmarszczek. Kwas hialuronowy występuje w większości tkanek organizmu. Jest to substancja wiążąca wodę, zwiększająca nawodnienie tkanek i co za tym idzie również ich jędrność. Na szczęście dysponujemy możliwością uzupełnienia utraconego kwasu hialuronowego. Kwas hialuronowy stosowany w medycynie estetycznej uzyskiwany jest poprzez biosyntezę. Podawany jest on w formie żelu różniącego się gęstością dzięki różnicy w usieciowaniu kwasu hialuronowego. W taki sposób uzyskujemy preparaty kwasu hialuronowego o małej gęstości, które podawane są powierzchownie lub gęste preparaty podawane w tkankę podskórną.
Specjalista Dermatolog
Lekarz medycyny estetycznej
